شورینگ یا داربست؟ بررسی مفاهیم ساخت و ساز مدرن
در صنعت ساخت‌وساز، اصطلاحات “شورینگ” و “داربست” اغلب به اشتباه به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما مفاهیم استفاده، پیکربندی و کاربردهای خاص آنها می‌تواند باعث سردرگمی شود، مگر اینکه عملکرد هرکدام به‌وضوح مشخص باشد. توضیح این تفاوت‌ها برای درک نقش کلیدی آنها در هر سایت کاری ضروری است.
شورینگ و داربست چیست؟ چه تفاوتی با هم دارند؟
اگرچه هر دو ساختارهای موقتی برای ساخت‌وساز هستند، اما شورینگ و داربست از نظر هدف، طراحی و پیکربندی تفاوت‌های اساسی دارند.
هدف و عملکرد:
شورینگ: عمدتاً برای حمایت از قالب‌بندی دال‌های بتنی و سقف‌های پل در حین فرآیند گیرش بتن و سایر عناصر ساختاری که به‌طور موقت نیاز به پشتیبانی دارند، طراحی شده است.
داربست: به‌عنوان سکوی موقتی برای دسترسی و کار کردن در ارتفاعات توسط پرسنل سایت استفاده می‌شود. هدف اصلی آن فراهم کردن یک سطح امن و پایدار برای تجهیزات کار در حین اجرای پروژه‌های ساخت، نگهداری یا تعمیر است.
طراحی و بارگذاری:
شورینگ: شورینگ باید قادر به تحمل بارهای سنگین باشد، به‌ویژه باری که ناشی از وزن بتن است، به‌علاوه بار اضافی قالب‌بندی، پرسنل و تجهیزات آنها در طول فرآیند ساخت.
داربست: داربست برای حمایت از وزن پرسنل و تجهیزات آنها طراحی شده است، اما نیازی به تحمل بارهایی به سنگینی شورینگ ندارد. با این حال، داربست باید انعطاف‌پذیرتر و قابل تنظیم برای ارتفاعات مختلف و پیکربندی‌های هندسی گوناگون باشد.
مواد و پیکربندی:
شورینگ: معمولاً از فولاد یا آلومینیوم ساخته می‌شود و پیکربندی آن بستگی به شکل و اندازه عنصر بتنی که قرار است ساخته شود دارد.
داربست: معمولاً از عناصر فلزی لوله‌ای (فولاد یا آلومینیوم) و سکوی‌های چوبی یا فلزی ساخته می‌شود که در پیکربندی‌های مختلف مونتاژ شده‌اند تا به ساختمان‌ها و یا سازه‌های مختلف تطبیق یابند.
در خلاصه، تفاوت اصلی بین شورینگ و داربست در هدف آنها است: شورینگ برای حمایت موقت از قالب‌بندی و یا عناصر ساختاری طراحی شده، در حالی که داربست سکوی کاری در ارتفاعات را برای پرسنل سایت فراهم می‌کند.
سازه های موقت مشابه داربست
۱. برج دسترسی:
در دو نوع برج دسترسی چند جهته و برج دسترسی مدولار، برج های دسترسی سازه های موقتی هستند که معمولاً از مصالح داربست ساخته می شوند و به پرسنل اجازه می دهند به نقاط مختلف یک محل ساخت و ساز یا کار دسترسی پیدا کنند. آنها تردد ایمن بین سطوح مختلف در محل های ساخت و ساز، صنعتی و نوسازی را تسهیل می کنند. آنها به ویژه در کارهای موقت که دسترسی مکرر بین مناطقی که در ارتفاعات مختلف قرار دارند مورد نیاز است مفید هستند. این برج ها یک راه حل کارآمد و ایمن ارائه می دهند و به بهبود بهره وری و به حداقل رساندن خطرات در محل کمک می کنند.
۲. داربست آرماتوربندی:
داربست آرماتوربندی شامل سازه های موقتی است که به طور خاص برای تسهیل دسترسی کارگران به آرماتور و نصب آن در سازه های بتن آرمه طراحی شده است. این نوع داربست یک سکوی کاری ایمن و کارآمد برای کارگران فراهم می کند و قرارگیری میلگردها و توری های فلزی را بر روی عناصر سازه ای قبل از مرحله بتن ریزی تسهیل می کند. طراحی قوی و انعطاف پذیری آنها، آنها را به ابزاری ضروری برای اطمینان از کارایی و ایمنی در کارهای آرماتوربندی تبدیل می کند.
۳. پلتفرم بتن‌ریزی
یک سازه کمکی است که در ساخت‌وساز برای تسهیل فرآیند بتن‌ریزی و ارتعاش بتن در ستون‌ها و دیوارها استفاده می‌شود. این پلتفرم‌ها خود پایدار هستند و عناصری دارند که استحکام و ثبات آنها را در حین بتن‌ریزی تضمین می‌کند. آنها برای پروژه‌های ساختمانی که نیاز به بتن‌ریزی در ارتفاعات یا در مناطق دشوار دسترسی دارند، ضروری هستند و راه‌حلی مؤثر برای بتن‌ریزی و ارتعاش بتن در محل فراهم می‌کنند.
سخن پایانی
این مطلب به تفاوت‌های اساسی شورینگ و داربست پرداخته و نقش هرکدام را در پروژه‌های ساختمانی توضیح داده است. شورینگ برای حمایت موقت از قالب‌بندی و عناصر ساختاری سنگین طراحی شده، در حالی که داربست سکوی کاری ایمنی برای پرسنل در ارتفاعات فراهم می‌کند. همچنین، سازه‌های موقتی مشابهی مانند برج‌های دسترسی، داربست‌های آرماتوربندی و پلتفرم‌های بتن‌ریزی معرفی شده‌اند که برای تسهیل دسترسی، بتن‌ریزی و تقویت ایمنی کار استفاده می‌شوند.